Ang buhay Kristiyano dapat tapat kay Kristo
Gabay ang simbahan sa pagtuturo ng totoo
Kailangan nating sundin at isabuhay ito
Di dapat mamili kung ano lamang ang gusto

Salu-salungat na katwiran, di ko maintindihan
Laban daw sa RH Bill, kasama pa sa lansangan
Ngunit gumagamit naman ng pildoras sa tahanan
Di na raw kakayanin kung anak ay madadagdagan

Kay lungkot isipin ang nangyayari sa atin
Sinusunod ang utos kung magaang gawin
Kung mabigat naman at mahirap sundin
Di raw naman masama kung ito ang pipiliin

Dapat nating pag-aralan at masusing balikan
Ang ating katekismo turo ng ating simbahan
Pag-gawa nang mabuti dapat sa kabuuan
Isapuso ang gagawin, buo at di napipilitan

numeriano "nomer" ilagan y adao: OUR LADY OF THE MIRACULOUS MEDAL

numeriano "nomer" ilagan y adao: OUR LADY OF THE MIRACULOUS MEDAL

OUR SPECIAL DAY 1120 2011

Humigit-kumulang labindalawang oras buhat ngayon, labindalawang taon na ang nakalipas, malayang ipinahayag namin ang aming pangako sa isa’t-isa na kami ay magsasama sa Hirap at Ginhawa, sa Dusa at Ligaya buhat noon at magpakailanman. Mabilis na lumipas ang panahon, sa kabutihan ng Diyos biniyayaan kami ng dalawang supling, kapwa nag-aaral at patuloy na nililinang ang kanilang isipan upang sila rin ay maka-pagbahagi ng kung anumang biyaya ang ipagkakaloob sa kanila sa darating pang mga panahon.

Sa loob ng labindalawang taon:

Marami na rin kaming nakilalang mga ANDRES, na siyang naglapit sa kanyang kapatid na si Pedro patungo kay Kristo. Sila man ay patuloy ring nag-aanyaya sa amin upang mabuhay nang malapit sa Diyos.

Mga nagmula sa mayayamang angkan, dugong bughaw, katulad ng mga BARTOLOME na kahit na sa likod ng kanilang katanyagan ay patuloy pa ring nakiki-isa sa amin.

Ang kauna-unahan sa labindalawa na naghandog ng kanyang buhay para kay Kristo, si SANTIAGO na kapatid ni Juan, ang mga SANTIAGOng ito ang nagtuturo sa amin na kami man kahit sa maliliit na bagay ay maaaring makapaghandog sa iba.

May mga nakilala rin kaming mga SANTIAGOng naniniwala na hindi kailangang maging tanyag ka upang makapaglingkod kay Kristo, mga SANTIAGOng nananatiling mapagkumbaba ngunit patuloy pa rin gumagabay sa amin.

Mayroon ding mga JUAN, na siyang nagiging gabay namin sa pagtingin sa hinaharap upang makita namin ang mga bagay-bagay na siyang gagawin naming mga tungkod sa pagtahak sa buhay na ito.

Marami-rami na rin kaming nakaugnayang mga JUDAS, na ginagamit kami upang maisakatuparan ang mga pansarili nilang adhikain, mga nanira ng aming dangal na di man lamang nakita ang kanilang sarili, magagaling sa usapang talikuran. Ngunit salamat din sa inyo, pinatibay ninyo kami.

TADEOng kapatid ni Santiago, isa ring mapagkumbaba at pinagkalooban ng biyayang manggamot. Ang mga TADEOng ito ang siyang nagiging aliw namin kung kami’y nanghihina at may dinaramdam.

May mga MATEO rin kaming nakilala, mga taong minsan ay kinamumuhian ng maraming tao ngunit sa kabila noon magaganda rin naman ang kalooban.

Ang pinakamarami naming kakilala ay ang mga PEDROng naging pangunahin naming gabay, silang umaakay at nangunguna sa amin sa mga adhikain naming gustong marating. Silang takbuhan namin kung kami’y binabagabag ng pagkakataon.

Ang mga FELIPEng naging katulong ni Kristo sa pagpapakain ng pinaraming tinapay. Sila na ginagawang daluyan ng Diyos upang ihatid sa amin ang mga kinakailangan naming biyaya. Ang mga may-ari ng kumpanyang aming pinaglilingkuran.

May nga SIMON din na handang isakripisyo ang kapangyarihan para kay Kristo. Sila ang natuturo sa amin na dapat unahin ang Diyos higit sa ano pa man.

TOMAS , silang mga nagdududa sa aming kakayahan, ngunit kung aming napatunayan na sila ay nagkamali, sila mismo ang nagtutulak sa amin sa dapat naming gawin basta ito ang tama.

Di pahuhuli ang mag MATIAS na handang tanggapin na sila ang kapalit sa mga kakulangan. Sila na handang magmahal kahit na huli silang dumating sa aming buhay.

Sa aming mga kaibigan, kamag-anak at mga kakilala, alam ninyo kung sino kayo sa buhay namin.

Maraming salamat po sa inyong lahat nang dahil sa inyo, tumibay kami, patuloy na nagmamahalan at sinusunod ang kagustuhan ng Diyos, kahit paminsan-minsan ay naliligaw din ng landas, itinutuwid at ginagabayan ninyo kami.

We are now celebrating our 12^th Year Anniversary on this special day 11-20 20-11 !

ARAW NG MGA AMA

Like Jesus, I am proud that my father is a carpenter.

Although he went through so many jobs to sustain us, his carpentry works was the most memorable. When we started going to school, ang natatandaan ko ay karpintero na s'ya. Ang ilan sa mga kasama n'ya ay ang mga Tiyo Toming, si Ka Owal (Wate), si ka Astor Ilagan, si ka Tacio Amurao at Tiyo Diony. Marami silang nagawang bahay sa Inicbulan at minsan sa mga karatig na lugar, ang grupo nila ang gumawa ng bahay ni G. Crispin Rivera. Ilang beses din akong nagdala ng pagkain n'ya sa tanghalian upang kahit paano ay makakain naman siya ng mainit-init at bagong lutong gulay at isda, eto naman ay kung malapit lang ang ginagawa nilang bahay, kung medyo malayo na, he has to packed his lunch (bug-ong).

In 1982, he left for Iraq, still as a carpenter. With US$ 200.00 per month or less, medyo nakatikim din kami ng chocolates at nakabili din kami ng tape recorder with AM and FM band, at last napalitan na rin ang transistor radio namin. He missed the 25th Jubilee celebration ng pagdating ng Mahal na Birhen ng Medalya Milagrosa sa Inicbulan. Ang saya-saya ng Fiestang iyon, naalala ko sya habang dumaraan ang musiko at ang parada, sayang di niya iyon nakita. Ang matinding pangyayari sa Iraq noon ay biglang sumiklab ang Digmaang Iraq-Iran. Ang kuwento n'ya kailangan daw nilang maisiksik ang kanilang mga katawan sa makikipot na mga siwang upang makaiwas sa mga bombang nagpipiyesta sa himpapawid, ewan ko nga ba kung bakit sa Baghdad pa siya napadpad. Kaya nang matapos ang isang taong kontrata ay di na sya napilit na bumalik, kahit pa ang daming paanyayang dumating sa kanya upang magtrabahong muli sa Iraq.

He told so many stories about selling mosquito nets and mats in Binangonan, Rizal in the early 70's, natatandaan ko pa 'yon, when we were still pre-schoolers, ang malimit na pasalubong sa amin ay "busa" at "londres", sad to know na ang dami ring mga pautang na di n'ya nasingil, more than a thousand pesos din, but in the 70's it is quite a large sum of money.

He was born a few years back before World War II, may alaga siyang baka ng binata pa siya, katulong siya ng mamay (grandfather) ko sa pagbubukid. Halos lahat ng lipak at kalyo niya ay may kuwento ng iba't-ibang antas ng pag-ibig sa aming mag-anak, sa kanyang mga kaibigan at naging kasama sa trabaho.

In 2005, he suffered a mild stroke. Ngayon medyo nahihirapan syang maglakad, but as he used to be, nagtatabas pa rin sya ng damo, naglalaba at patuloy pa ring nakikipaglaban sa sigwa ng buhay. Silang dalawa ng inay na lang ang magkasama sa aming bahay sa Inicbulan, minsan nga raw ay nasabi ni tatay sa inay na "mahal mo rin pala ako", nang minsang inaasikaso siya ni inay dahil nga sa kanyang stroke. Now, I oftentimes see them holding their hands together when we go out para mamasyal, mas malambing sila ngayon compare to several years back na dahil nga siguro sa mga problema ay malimit silang mag-away, thanks GOD it is just part of their respective biographies.

No doubt that Tatay is so malambing, toddlers pa kaming magkakapatid ay isasakay kami ni Tatay sa kanyang paa habang siya ay naka-upo at ikukuya-kuyakoy nya kami. When storms came, being our house is made of inferior materials isa-isa niya kaming kakargahin papunta sa bahay ng mga mamay, yakap-yakap niya kami. Kung gabi, isa-isa niya kaming ginigising upang paihiin, (dahil siguro sa akin, high school na umi-ihi pa rin sa banig). Ang di ko malilimutan ay, he kissed me twice (ngayon na 'yan ha, nang binatilyo na ako) first when he arrived from Iraq, pagbaba n'ya sa kotse and then when I graduated from college sa PICC. I will never forget it !

He's so emotional, we hardly tell him problems but when he knows, he cried iniisip n'ya kung papaano s'ya makakatulong, one time nga dry na dry ako, di ko magamit cellphone (cut-off for non-payment), time to buy some house necessities and it happens na nasa bahay ang mga tatay at inay, inabutan n'ya ako ng PhP 1,000.00, hesitant akong kunin, because i know wala naman siyang income but, that act touched my heart deep inside, kinuha ko na rin for his satisfaction na kahit paano in his little way he showed his concern and love for us.

Tatay, marami pa akong kuwento tungkol sa inyo but what important is, we know your unselfish dedication and love for us, kahit di ka masyadong masalita, you show it through your actions.

Happy Father's Day, Tatay.

We love you !

Kapanalig 846

"Panalangin Ng Kapanalig"

Panginoon, winika Mo na Ikaw ang aming Guro at kaming lahat ay magkakapatid.

Kaya't pinupuri ka namin na hinirang mo kami bilang mga KAPANALIG.

Ikaw ang Katotohanan at kinikilala namin ang Iyong mapagpalayang tinig .

Bilang tugon sa Iyong kalooban na kami'y maging saksi sa Katotohanan, Kami, sina NUMERIANO A. ILAGAN at GERLIE R. MUNLAWIN - ILAGAN ay naghahandog ng aming mga sarili bilang kasapi ng sambayanan ng Veritas846

Kapanalig Radio Community na nakikinig, natututo at nagmamahalan.

Tulungan Mo kaming maging tapat na mga KAPANALIG sa aming misyon na nagpapasalamat sa biyaya mo araw-araw at nagiging biyaya rin sa radyo na nagbabahagi ng ispiritwal at materyal na pagpapala sa kapwa kapanalig.

Umaasa rin kami na gagabayan kami ni Maria, ang Mahal na Birhen ng Veritas.

Amen.

With Kapanalig Bernard Cañaberal

"Veritas846Kapanalig Themesong"

Composed by Carlo Magno

Sung by Karylle

Takbo ng buhay ay nais malaman

Ano’ng patutunguhan?

Tinig ng Diyos ang ating kailangan
Gabay ng Simbahan.

Kapanalig naghihintay sa iyong pakikinig

Mga kaibigang nagmamahal, naglilingkod at gumagabay.

Makinig, makinig sa Balitang Totoo

Panalangin, payo’t serbisyo.

Makinig, makinig sa Radyo Totoo

Veritas846.

Makinig, makinig susulong tayo

Panibaguhin ang bayang Pilipino

Makinig, makinig sa Radyo Totoo

Veritas846.

Kapanalig ka…. Kabilang ka… Makinig…

Veritas846.

With Ka Toto and Hanan

visit http://www.veritas846.ph/

LENT, CUARESMA & MAHAL NA ARAW

Today, 06 February 2008 marks the start of the Lenten Season this year, let me share with you, my very dear readers the meaning of this season in my own humble way.

LENT (a past tense of lend), as I know is used in the west to remind us that our lives were all lent to us by GOD, anytime He can retrieve this from us, thus we are being reminded to use this life for His greater glory.

CUARESMA is from the word cuarenta which means forty, forty weekdays before Easter in preparation for Christ’s passion, death and resurrection.

MAHAL NA ARAW ang tawag natin sa apatnapung araw na paghahanda sa pangako ng Diyos na Kaligtasan para sa ating lahat. Mga araw na dapat pag-ibayuhin natin ang pagmamahal sa ating kapwa. Mga araw ng paghahanda upang tunay nating madama ang tunay na pagmamahal ng Diyos sa atin, sa kabila ng napakarami nating kasalanan na sa umpisa pa lang ay naglalayo sa atin pag-ibig ng Diyos

GREAT "G" VS. BIG "C"

I watched last Sunday, Bro. Bo Sanchez' television show and it inspired me a lot. He repeatedly said, "Don't tell your God how big your problem is, rather tell your problem how big your God is! " GOD IS GREAT !

Last October, my mother complained for a clear discharge on her genital to our cousin Maricel (Ramil's Wife) for we, all her children are living here in Manila, Inay and Tatay are all alone in our house in Inicbulan. Maricel suggested that she'll accompany her to her OB-Gyne but Inay refuses and told her "Uuwi naman ang mga bata ngayong All Saints' Day papasama na lang ako sa Maynila"

After All Saints' Day, our youngest sibling Gemma accompany our Mother to OB-Gyne in Olivarez Hospital in Paranaque City for papsmear, only to be told that she has lump on her cervix and need to be biopsied. As this hospital lacks some medical laboratories the doctor told her to bring the specimen to Paranaque Medical where it was diagnosed to be CLEAR CARCINOMA stage 3A. When I heard about this I confided myself crying inside our office restroom, trying to realize how true is this and why it happened.

On this day onwards, while on my car I started to pray the rosary daily, stay tuned at Radio Veritas for inspirations and to pray harder than before. It's not easy to look for doctors and hospitals taking into consideration our financial incapacity. First, I was introduced by Mang Peping (Felipe O. Labro) to his friend in Philippine General Hospital and after several meetings they found out that in January 2008 will be the earliest possible treatment for my mother, but in my mind we are running out of time, for this is a government hospital it will be cheaper and quality medications at the same time. But .... but .... can we afford to wait until January 2008? GOD HAVE MERCY !

It was one afternoon that I told Ma'am Vien (Vivienne Clare C. Baltasar-Uy) our problems, she told me "We know a doctor from Makati Medical Center and I will introduce you to him, Dr. Noel Ibay." We are very grateful to Dr. Ibay. He instructed Inay to undergo several laboratory tests and furnish him the results immediately. Our big problem is where and how can we produce that much needed money to support this tremendous financial requirements.

Early morning of 03 December 2007, my mother and I were patiently waiting at the doctor's clinic, after two hours we were recommended to the Social Service Department of Makati Medical Center under the Health Service Program (HSP) a charity program of the hospital.

We were referred to Dra. Michelle Chu, OB-Gynecologist, resident and a very jolly and smiling face doctor. After interviewing my mother and collecting all her laboratory test results Dr. Chu handed to me the Treatment Protocol for chemotherapy for six sessions at PhP 8,000.00 on the average, after which she instructed us to go down to the Radio Therapy Department and look for Dr. Michael Malabanan, Radio Oncologist who happens to be from San Jose, Batangas, a good looking doctor with so much affection to his patients. "Ako po ang bahala sa inyong Radio Therapy and Brachytherapy ".

Radiotherapy is to be done for 28 sessions at PhP 1,100.00 with 20% discount being a senior citizen, netting to PhP 880.00/session while Brachytherapy must be completed for 4 sessions at PhP 15,000.00 per session under general anesthesia. What is not included in this budgeted treatment are the necessary laboratory tests before every chemo, the ECG and 2D echo before brachytherapy and the take home medicines that cost us a lot.

Everyday Inay will go with Gemma on her way to her office which is a stone throw away to Makati Medical Center and I will fetch her and will drop her at Sucat, Gemma's residence. Friday is her Chemo day, overnight stay at the hospital with Gemma, while Thursday is for brachy, no radiotherapy on her brachy day.

Somehow, generous people come and help, my umpe (Fely Avante), ninang Luming, tiya Leovy, ate Bebeth, Rene and Ede, and of course Ramil who shared their graces to us.

We tried also to seek help from Philippine Charity Sweepstakes Office but to our disgrace we failed. Requirements are so tedious and promises only to give medicines and drugs that Makati Med refuses to use once they are given. Makati Med will only allow it if these will be taken outside the hospital at our own risk, knowing the severity of this case.

Last January 3, Dra. Michelle Chu and Dr. Michael Malaban finished they residency status at Makati Medical Center, their successors were Dra. de Quiros and Dra. Eduvas respectively. Maraming Salamat po sa inyong lahat.

Radiotherapist, Pau, Jordan and Shiltz, we are very grateful also to you, and of course sa lahat ng Medical Staff, Social Servants na nakasalamuha namin.

Rest assured na tatanawin po naming napakalaking utang na loob sa inyo ang naging tulong ninyo sa amin. GOD BLESS US ALL!

Last Christmas I devoutedly completed the Simbang Gabi for her intention, complete recovery from that Big "C". I have requested prayers also from Ninang Madre, Sr. Merna C. Virtucio, a Canossian Sister, Fr. Aloysius H. Buensalida, Fr. Eugene T. Penalosa III, secular priests and all our relatives and friends, as my ninang madre told me "Bulyawin natin ng dasal ang langit para sa Inay mo!". My other ninang Oyie, Gregoria A. Ramos-Ilagan offered prayers for my mother too, in her special way. Last Friday, 25 January 2008, I saw a nun waiting for a jeepney or taxi along Dr. A. Santos Ave., near Paranaque City Hall, with humility I offered her a ride to her destination and with gratitude accepted my offer. While on board she introduces herself as Sr. Alphonse, (OSB) Benedictine, ask me from where am I and I told her about my mother and my everyday chores for her. She got my mother's name and promised that she will pray for her. I know God will shower His blessings unto you for your healing prayers for Inay.

All series of the therapy were all done except for radiotherepy which will be finished on Monday, 28 January 2008.

We are very grateful also to our relatives who suprised Inay last 30 December for their visit, Tiyo Diony, Tiya Remy, Ramil, Maricel and kids, Gigi, Henjie and Jian, Ninong Cesar, Ninang Oyie and Brian, Ninong Nano and Ninang Luming, Tiya Titay, Kuya Ronnie, Ate Medith and kids and on 01 January 2008 Ninong Mon, Ninang Let, Ian, Lala, Wilson, Enzo and Mon Albert and of course on 02 January 2008, Tiyo Tana, Tiya Leovy, Ate Bebeth, Kuya Manuel, Tiyo Jr. and Tiya Ester. Salamat po!

GOD our Father, we believe that you have completely healed my mother and taken away all that cancer cells in her body and we also claim our individual healing from our sicknesses in our body and soul in Jesus name, the Great Healer, in Unity of the Holy Spirit, the Paraclete, thru Mother Mary, the Great Intercessor. A M E N